Casus

A komt jarenlang bij zijn huisarts met terugkerende klachten. Hij krijgt medicatie, maar nooit komt zijn duidelijk verhoogde gewicht ter sprake. Pas bij een nieuwe huisarts wordt obesitas benoemd en krijgt A een leefstijlinterventie aangeboden. Die werkt: hij valt af en voelt zich beter. Dan rijst de vraag: "had dit niet jaren eerder gekund?"

B is zwanger en rookt. Zij krijgt advies om te stoppen, maar een interventie ontbreekt. Het kind van B wordt te vroeg geboren en in slechte gezondheid. Dan rijst de vraag: “had die interventie gemoeten en had het de slechte start voorkomen?”

Wordt leefstijladvies een juridische plicht?

In steeds meer richtlijnen staat dat zorgverleners moeten adviseren over leefstijl, bij overgewicht, roken, alcohol en andere risicofactoren. Daarmee wordt leefstijladvies onderdeel van de professionele standaard. Het gevolg: het niet geven van dat advies kan worden gezien als een tekortkoming, waarvoor een patiënt in sommige gevallen schadevergoeding kan vragen.

Medische aansprakelijkheid niet vanzelfsprekend

Een patiënt moet nog steeds bewijzen dat hij het advies zou hebben opgevolgd en dat dit zijn gezondheid had verbeterd. Dat maakt juridische aansprakelijkheid niet onmogelijk, maar tegelijkertijd zeker niet automatisch.